Muzyka koi zmysły, łagodzi obyczaje i jest doskonałym sposobem na odreagowanie codziennych trosk i smutków. Doskonale zdają sobie z tego sprawę zarówno ci, którzy muzykę komponują, wykonują, jak i ci, którzy nie wyobrażają sobie dnia bez słuchawek na uszach. Mało kto jednak zdaje sobie sprawę z tego, że muzyka jest także wykorzystywana podczas procesów terapeutycznych i to zarówno w przypadku dzieci, jak i osób całkiem dorosłych.

Kiedy wynaleziono terapię przez muzykę?

Muzykoterapia jako forma leczenia różnych przypadłości zaczęła być stosowana w dwudziestym wieku, chociaż formalną nazwę otrzymała dopiero w połowie stulecia. Jak wskazywały pierwsze eksperymenty, już po kilku minutach słuchania muzyki system nerwowy człowieka znacznie się uspokajał. W toku dalszych badań wykazano, że dzięki terapii poprzez muzykę można łagodzić stany napięcia nerwowego, a także pobudzać organizm, kiedy jest to konieczne.

Rodzaje terapii muzycznej

Jeżeli przyglądnąć się temu, jak wyglądają zajęcia muzykoterapii w praktyce, to można zauważyć że proces terapeutyczny może przybierać bardzo zróżnicowane formy. Często wykorzystywana jest bierna postawa uczestnika zajęć – jego jedynym zadaniem jest słuchanie spokojnej muzyki, która ma ukoić skołatany system nerwowy. Przeciwieństwem takiej terapii jest aktywna postawa uczestnika, podczas której przy pomocy różnych instrumentów tworzy on muzykę, uwalniając w ten sposób drzemiące w nim emocje.